2019

Soms moet je doelstellingen bij stellen. Dachten, wij dat het moeilijk zou worden om vorig jaar te overtreffen stond er zomaar 18.000 euro op de teller!

Met dank aan alle sponsoren, groot of klein, is 2019 fantastisch geworden!

Lees hieronder hoe het seizoen is verlopen.

Hoewel het alleen voor de echte diehards weer was om te gaan fietsen hebben de meesten van ons de fiets nog op zolder of in de schuur staan. Toch zijn we in februari rond de tafel gaan zitten om de programmering voor dit jaar rond te krijgen. In aanloop naar het actieweekend in september hebben we een drietal ritten gepland.

  1. Zondag 19 mei; een gezamenlijke tocht vanuit het UBA kantoor in Uithoorn,
  2. Van Bogro BV hebben wij de toezegging dat zij op zondag 23 juni hun (bijna) traditionele pasta tocht organiseren,
  3. Op zondag 14 juli worden we verwacht in Alphen aan de Rijn van waaruit wij een door Martien uitgezetten GPS tocht gaan rijden.

 

De plannen voor het actieweekend kregen al vorm in gesprekken met de teamleden tijdens het vorige weekend. De plannen zijn al wat concreter maar nog niet uitgekristalliseerd, wel is er inmiddels een hotel gereserveerd. De vorm ligt dus vast maar er moeten nog wel wat dingen geregeld worden. 

Misschien valt het niet op, maar de woorden "appeltaart", "appelgebak", appelpuntje etc. zijn onderstreept en blauw van kleur. Klik op deze woorden en je komt op de pagina "Omfiets appeltaart"

Zondag 19 mei, door het Gooi,

Zondag de 19e mei werd er om 9 uur vertrokken voor een mooie rit. Acht man hadden zich opgegeven voor deze tocht over precies 78 km. Voor vele de eerste kilometers die ze dit jaar op de racefiets aflegden. Zelf kon ik er helaas niet bij zijn maar van Martien kreeg ik een aantal steekwoorden: mooie landelijke route, een paar “niet asfalt paden” (wordt niet door iedereen geapprecieerd) en koffie, met natuurlijk appelgebak, in Lage Vuursche. Verder reed nieuw teamlid Guido Roozekrans voor eerste keer mee en is volgens kenners een aanwinst voor het kopwerk!

zondag 23 juni, happen en trappen met Bogro,

Van af half negen werden wij op de Laan van Snelrewaard te Snelrewaard (Oude Water) 57 met koffie en koek welkom geheten door Bogro directeuren Frank Luijcx en Jan van Zijverden. Daar werden we voorgesteld aan Wil van der Neut (wegkapitein) en Erik Berbee, beide van de Bogro. Wil had voor vandaag een "Hollandse route gepland die ons door de Krimpenerwaard,Alblasserwaard en Lopikerwaard zou voeren. 

Negen uur, tijd voor de groepsfoto die deze keer gemaakt werd met een drone. 13 man hadden zich voor deze tocht aangemeld en met deze 13 stapten we op de fiets richting Hekendorp en Haastrecht. Vandaar door de Krimpenerwaard naar Krimpen a/d Lek waar met het pont naar de overkant werd gevaren. Aan de overkant ben je dan in Kinderdijk, zeg je "Kinderdijk" dan zeg "toeristen", gelukkig waren wij op tijd en was het nog niet druk. Hier was wel even tijd voor een korte fotoshoot waarna we in Oud Alblas van de gebruikelijke koffie met het appelpuntje slagroom genoten. Na de koffiebreak door de Alblasserwaard richting Ameide waar we met een voet- en fietsveer de Lek, en terug naar de overkant voeren om via Jaarsveld aan het laatste stuk van de route door de Lopikerwaard begonnen terug naar Oudewater waar we in het centrum van van een heerlijk bord spaghetti genoten. Al met al een schitterend route door een omgeving waar de meeste van ons team niet dagelijks komen.

Zondag 14 juli, feestdag in Frankrijk. Voor ons een rondje Hoek van Holland.

Kwart voor negen, aankomst op parkeerplaats van voetbalvereniging Floriant in Boskoop. Guido kwam zelfs op de fiets uit Lisse en had er al bijn 40 km opzitten. Ondanks de optimistische weersvoorspellingen is het  druilerig weer. Uiteindelijk hebben twee fietsers afgezegd en dus vertrekken we om negen uur met acht man voor een rit van 112 km.

De eerst km is het lekker om een jasje aan te hebben, hier en daar heeft het flink geregend. Af en toe lijkt de zon door te breken maar dat gebeurt zoal later blijkt de hele dag. 

Met de wind in de rug en over veelal vrije fietspaden schieten we goed op. Via Bleiswijk, Berkel en Rodenrijs de Delftse Schie over om onder Delft naar Schipluiden te fietsen. Onderweg nog even een paar dames geholpen die na een lekke band een achterwiel niet meer gemonteerd kregen. Bij Schipluiden via een noodbrug over de Gaag richting Maassluis, hier was ook een en ander opgebroken en geen omleiding aangegeven zodat we op ons richting gevoel en de gps moesten vertrouwen. In de duik naar de Nieuwe Waterweg kreeg Frank een lekke band wat meteen een algehele plaspauze opleverde. Met de wind schuin en met Guido op kop ging het met 33 á 34 richting stormvloedkering. Frans had, als botenman, in Hoek van Holland graag nog even door gereden maar de route ging daar rechts af. Met toenemende wind op de pedalen naar Kijkduin waar volgens zeggen na 60 km de koffie met appeltaart wachten. Het was een heel eind en dat klopte wel want de tellers stonden bij de stop op 70 km en dus was de koffie dik verdiend! 

Na de break in eerste instantie nog door het Westduinpark, later, met de wind flink op kop door het stedelijke gebied van Den Haag en Scheveningen om pas langs het Oostduinpark weer de natuur in te fietsen. Bij de watertoren links af richting Wassenaar. We besloten om niet door te rijden naar Wassenaarseslag maar eerder al bij Meijendel rechts af te slaan. Via een mooi duingebied en door Wassenaar fietsten we, beschut tegen de wind naar de N44 waar met een fietstunnel onderdoor gereden kan worden. Achter Wassenaar langs en via de "Horsten" naar Voorschoten, daar de doorsteek gemaakt naar de Vliet om vandaar richting Stompwijk te fietsen. Via Benthuizen terug naar ons startpunt waar ondanks de route wijziging de teller gewoon op 112 km uitkwam. Al met al een hele mooie rit, een goede laatste gezamenlijke training waarbij een enkele renner er achter kwam dat er nog wat werk te doen is voor het september weekend. Vergeet ik bijna te vermelden dat Guido bij de N44 links af sloeg richting huis en dat zijn teller daar op 160 km stond!

Eind augustus,

De bouwvakvakantie is weer voorbij, langzaam beginnen de sponsorbijdrage binnen te komen. Benieuwd waar we dit jaar op uitkomen! 
Over veertien dagen hebben wij onze tegenprestatie alweer gefietst. Het wordt in ieder geval een ander weekend dan voorgaande jaren. Waar gaan we doen? Onze start blijft ongewijzigd, bij het kantoor van UBA Bouw worden we om +/- negen uur weggeschoten voor een door Martien uitgezetten tocht die ons uiteindelijk in de Heilig Landstichting zal brengen. Daar is een prima hotel geboekt waar we als rozen(hof) zullen slapen. 

Inmiddels september geworden en het weer wordt er niet beter op. Volgens verwachting hebben we zaterdag in ieder geval voor de wind. Zondag 8 fietsen we in Duitsland en hopen dat het daar iets beter zal zijn.

Weersverwachting voor zaterdag 7 september,
Herfstachtig weer. Aan het begin van de ochtend komen in de kustprovincies enkele buien voor, maar later in de ochtend en in de middag zullen ook in het binnenland buien ontstaan. De buien duren meestal niet lang, maar tijdelijk kan het wel behoorlijk regenen en ook onweer en hagel is mogelijk. Tijdens droge perioden kan de zon schijnen. Het wordt 17 à 18 graden. Met wat zon kan het in het binnenland 19 graden worden.

Er staat een matige wind die van het zuidwesten naar het noordwesten draait. Aan de kust staat een (vrij) krachtige noordwestenwind.

Misschien hebben we geluk, maar hoe het ook is we zullen het moeten doen met wat we krijgen! Met de sponsoring gaat het in ieder geval veel beter dan met het weer. Opgeteld, actiepagina KWF en wat er toegezegd is of al gestort staat de teller op ruim boven de 13.000 euro! 

Alle voorbereidingen voor aanstaand weekend zijn gedaan, Martien heeft weer een mooie route ingetekend en gezien bovenstaande weersverwachting hebben mooi voor de wind! 

En dan is het zaterdagochtend 7 september, als ik om half acht mijn fiets op de drager zet komt de regen nog met bakken omlaag. Als dit de opmaat is beloofd het nog wat te worden. Gisteravond laat nog een mailtje van de studenten uit Nijmegen met de GPS bestanden voor zondag, te laat voor Martien om ze nog te uploaden in zijn navigatie.

Gelukkig wordt het op weg naar Uithoorn droog. In Uithoorn altijd een nerveuze tijd voor de start (voor mij althans). Is alles geregeld wat geregeld had moeten zijn? Meestal wel en ook zo vandaag. Robert heeft als elk jaar wat problemen met het openen van het kantoor maar dan kunnen we toch naar binnen. De koffie kan gezet worden en er zijn koeken. De bezemwagen was vrijdag door Karel al opgehaald bij Auto Maas
en door Rob volgestouwd met proviand voor twee dagen, ja toch Rob?

 Norbert, de laatste jaren onze vaste chauffeur had ter elfder uren wegens ziekte af moeten zeggen. Gelukkig waren Frans, Robert en Frank bereid ieder een deel van de rit achter het stuur van de bus te kruipen, gezien de weersvoorspelling niet eens zo'n verkeerde move. 

Even voor negen uur, tijd voor de bordesscene om daarna uitgezwaaid te worden door de wegbrengers.
Gelukkig droog, en dat zou grote deels zo blijven tot de koffie in Bilthoven 

Droog maar met nat wegdek vertrokken naar Nijmegen of juister naar de Heilig Landstichting. Wilnis was nog maar net gepasseerd toen de eerste lekke band zich aandienden. Gauw gemaakt want er dreigde regen die we net voor dachten te blijven, gelukkig bleef het beperkt tot een paar spetters. Martien had een mooie route beloofd en die kregen we ook, een hollandser landschap dan dit groene hart is nauwelijks denkbaar. Later, na Breukelen langs de Vecht met grote buitenhuizen uit gouden tijden.

Net voor de koffiestop na 42 km de tweede lekke band. 42 km, nauwelijks op weg kan je zeggen maar als er al horeca op de route aanwezig is moet die wel open zijn als wij er zijn. Zaten wij net op het terras moesten we al naar binnen vluchten voor een behoorlijke plensbui. Gelukkig was de appeltaart van "omrij kwaliteit" en van een formaat waarmee we wel even bezig waren. 

Eenmaal op (de taart) was de regen ook over. Op naar de volgende stop, hoe we precies zijn gereden? Het was een mooie route, memorabel was het stukje over het breedste fietspad van Nederland, de oude start baan van Soesterberg.  

Tel maar 12 man? Klopt, Ronald was vooruit gefietst om, plat op het asfalt deze foto te kunnen maken. Robert reed deze etappe de bus en die mocht hier niet komen.

Na de "startbaan" ging de tocht verder, onder Woudenberg en Scherpenzeel door. Bij het uitrijden van de laatste plaats was er nog een lekke band te repareren, niet zo vreemd gezien de paden waarover Martien ons stuurden (-:  Voor Otterlo bereikten wij de Apeldoornseweg die we volgden tot Hoenderloo waar in "Broodhuis Pien" ons de (laten) lunch goed lieten smaken.

Na Hoenderloo, het zonnetje was er inmiddels bij gekomen, een mooie rit richting Arnhem. Bos en hei, prachtige vergezichten met indrukwekkende wolk partijen. Deelen, Schaarsbergen en Sonsbeek (Arnhem) mooi om door te fietsen. Richting Nijmegen een prachtige "Fietssnelweg". In Ressen kregen we nog een fel regenbuitje te verduren maar in Lent konden de regenjasjes alweer uit. Over de Waalbrug Nijmegen in en door. Toen was het niet ver meer naar Hotel Rozenhof in de Heilig Landstichting.

Aangekomen bij het hotel hebben we eerst de fietsen afgespoten want die waren op deze dag wel heel vies geworden maar daarna was het tijd om onder het genot van een welverdiend biertje de dag nog eens door te nemen. waarbij door sommige het terras steeds werd verplaatst om maar in de zon te kunnen blijven zitten. Kamersleutels verdelen en na een heerlijke douche half acht aan het diner.

Mooie verhalen werden er opgehaald, waarbij het jammer was dat Norbert er niet bij kon zijn want van zijn (sterke) verhalen werd altijd wel genoten. Tijdens het diner werden er verschillende mannen bedankt voor hun inzet met een door Rob verzorgde biermand. Speciaal Robert werd in het zonnetje gezet voor zijn enthusiastische inzet, jammer dat hij UBA gaat verlaten en een nieuwe uitdaging zoekt.

Na prima nacht was het zondagmorgen om half acht aantrede voor het ontbijt want we wilde om negen uur vertrekken voor 120 km door Duitsland. Het was nog fris toen we op de fiets stapten maar het beloofde prima fietsweer te worden. 

Aankomst bij café Frowijn, startplaats Via Romana

Sebastiaan zijn fiets in de mobile werkplaats.

Het was goed geregeld door de Nijmeegse studenten. Wij hadden voor ingeschreven en konden direct armbandjes afhalen. Onderweg één verzorgingspost in Kalkar waar je zowel heen als terug langs kwam, en (niet onbelangrijk) biertje bij terugkomst.

Al gauw lieten we Nijmegen achter ons, en naar later bleek ook Sebastiaan. Weet niet meer wanneer maar ineens misten we hem. Na een aantal telefoontjes het geruststellende bericht, "mijn fiets liet het afweten maar ben goed geholpen door mobile fietsenmaker en zie jullie bij de koffie"  

Fietste we aanvankelijk langs de Ooipolder, al gauw waren we in Duitsland waar de route via smalle boerenweggetjes verder ging. De zon kwam af en toe door en het was werkelijk een schitterende zondagochtend fietstocht. Zoals gezegd, in Kalkar eerste verzorging en die was goed verzorgd. Tijd voor koffie, nauwelijks neergestreken op het terras of Sebastiaan was ook weer op de afspraak. Nog Wel met een krakende fiets (wat in de loop van de dag steeds beter werd) maar we waren weer compleet.   

Na de koffie begonnen wij aan de 120 km lus die ons over dezelfde smalle weggetjes via Uedem weer naar Kalkar zou leiden. Na sanitaire stop en ingeslagen te hebben bij de verzorgingspost begonnen we aan de laatste 50 km. De route bleef onveranderd mooi en afwisselend, via het "Reichswald" en een stukje fietspad langs de 504, waar er nog één lekke band te repareren was, bereikten de "Kartenspielerweg". We waren gewaarschuwd, dit is de weg waar alle fietsers van Nijmegen uit hun dak gaan. En inderdaad, nauwelijks waren we overgestoken of er werd gas gegeven. Dat ging te hard en de wijze onder ons vonden hun eigen tempo om omhoog te fietsen. Aan het eind van deze (fiets) weg verzamelde weer en als team fietsten we bij Groesbeek weer de Nederlandse grens over. Even buiten Groesbeek moest er weer flink geklommen worden (Klein Amerika) en ook die klim werd niet door iedereen even goed werd verteerd maar kwam ieder in zijn eigen cadans ook daar boven. De laatste kilometers gingen in een flow. Over mooie wegen en fietspaden bereikten we Nijmegen waar bij café Frowijn nog van een (kermis) biertje werd genoten waarna we terug naar het hotel fietsten. Vergeet ik bijna te vermelden dat de route perfect was uitgepijld. 

Laatste kilometers terug naar het hotel waar onze koffers gewoon op de kamers kon blijven en wij na afloop lekker konden douche en verkleden. Inmiddels was Edwin de Veld met vrouw en hond en met de bakwagen gearriveerd zodat bagage en fietsen ingeladen konden worden. Rob reed de 7 man die met de trein terug gingen met de bestelbus (plaats voor 4) naar het station waar we mooi op tijd arriveerden. Abdel en Johan werden door laatst genoemde zijn zoon opgehaald. De laatste 5 reden met Rob als chauffeur in de bezemwagen terug naar Uithoorn. De treinreizigers spoorden, heel relaxt, naar Alphen waar ook zij door familie werden opgehaald.

Al met al was het weer een memorabel en geslaagd weekend. De verhalen moeten even bezinken maar zullen volgend jaar (als sterk verhaal) wel ter tafel komen. Memorabel ook omdat we aanvankelijk dachten het resultaat van verleden jaar niet te kunnen halen maar dat zeker en vast gaan overtreffen! 

Wij zijn een non-profit organisatie en maken dus gebruik van de gratis website van JouwWeb. Op de advertenties onderaan de pagina's hebben wij geen enkele invloed.